Restricted View

Restricted view stond er op de toegangskaartjes die ik via internet rechtstreeks bij Fulham had besteld. De Johnny Haynes upper stand van Craven Cottage is veruit de meest authentieke voetbaltribune waar we ooit gezeten hebben.

Aangezien het degradatievoetbal in Breda even stil lag tussen kerst en oud en nieuw hadden we besloten een Engelse kelderkraker te bezoeken. In de jaren 70 had ik al een keer een wedstrijd op Craven Cottage bijgewoond. Bobby Moore en George Best speelden in hun nadagen voor Fulham. De tegenstander en de eindstand heb ik niet meer paraat. Ook het stadion had op mij toen niet zoveel indruk gemaakt. Maar als je ergens nog voetbalnostalgie wil ervaren moet je bij Fulham zijn volgens Sjoerd Mossou. Kaartjes waren makkelijk te bestellen via de website van Fulham. Zodoende reden we op zaterdag 29 december per dubbeldekker Stamford Bridge voorbij op weg naar de lunch in de Kings Arms om vandaaruit langs de Thames naar het stadion te wandelen. Als we vanuit het wandelpad Stevenage Road oplopen kopen we meteen maar een official matchday programme. Vol useless and impressive facts, zo is dit het 121ste seizoen van Fulham op Craven Cottage. De Johnny Haynes stand is op historische foto's zichtbaar. De ingangen voor alle tribunes bevinden zich langgerekt aan één straat. Om het stadion heen lopen is niet mogelijk. Op het moment dat we net voor de hoofdingang staan zien we de Amerikaans-Pakistaanse Fulham eigenaar Shahid Kahn uit zijn auto stappen en tussen de aanwezige supporters door naar de hoofdingang lopen. De benaderbaarheid is hier net even wat anders dan bijvoorbeeld bij Manchester United waar de limousines tussen de dranghekken door bijna tot in het stadion rijden alvorens je een glimp van een clubmember op kunt vangen. Hier ook geen overvloed aan merchandise aanbiedende straatverkopers. Een clubatribuut koop je in de fanshop die zich eveneens in hetzelfde stadionblok bevindt. Met twee Fulham shawls kunnen we de zitplaatsen op gaan zoeken. Een uurtje voor de wedstrijd is de hele tribune nog zo goed als leeg. We zoeken onze genummerde houten klapstoeltjes op om even proef te zitten. Het op het toegangskaartje vermelde `beperkte zicht` wordt veroorzaakt door de tribunepalen die vanuit ons perspectief het volledige zicht op zowel het rechter als linker doel verhinderen. Je waant je minimaal in de jaren vijftig waarbij het publiek massaal meebeweegt met de acties op het veld om vooral niets te missen. De sfeerklappers onder ieder stoeltje hadden van ons niet gehoeven, teveel van deze tijd. Langzaamaan loopt de tribune volledig vol en met toeschouwers voor, achter en naast me zitten we knus op elkaar. Als mascotte Billy the Badger zijn fan rondje veld gedaan heeft staan de beide teams inmiddels op het veld. Fulham scoort de enige en daarmee winnende treffer in de extra tijd. Of dat voldoende is om aan het eind van het seizoen te handhaven in de Premier League durf ik niet te zeggen. Maar in welke League ze ook spelen het zou altijd in dit stadion moeten zijn. Craven Cottage is HET voetbalmuseum van Londen. Gaat dat zien!